» برنامهٔ این جلسه: 

   ١. شرح "حکایت آن دو برادر يكى كوسه و يك امرد، در عزب‌خانه‌اى خفتند ..." ۲.  بحث آزاد دربارهٔ تجربیات دوستان
 

» شنیدن و دانلود فایل‌های صوتی این جلسه:
 

      فایل‌های صوتی این جلسه را می‌توانید با استفاده از جعبهٔ زیر گوش کنید و یا دانلود کنید:

     اگر از طریق جعبهٔ فوق موفق نشدید، با مراجعه به صفحهٔ آرشیو می‌توانید فایل‌ها را دانلود کنید. -> صفحهٔ آرشیو

» متن داستان این جلسه:

    + برای خواندن متن این داستان به نثر، اینجـا کلیک کنید.  منبع: شرح جامع مثنوی، تألیف کریم زمانی
    + پس از خواندن داستان، نظر و تفسیر خود را از طریق بخش "پیام‌ها و نظرات" در پایین صفحه، ارسال نمائید.

دفتر ششم، بیت 3843

 
حكايت آن دو برادر يكى كوسه و يك امرد، در عزب خانه‏ اى خفتند، شبى اتفاقاً امرد خشتها بر پشت خود انبار كرد، عاقبت دباب دب آورد و آن خشتها را به حيله و نرمى از پس او برداشت، كودك بيدار شد به جنگ كه اين خشتها كو كجا بردى و چرا بردى، او گفت تو اين خشتها را چرا نهادى الى آخره‏

          امردى و كوسه‏‌اى در انجمن                 آمدند و مجمعى بد در وطن‏

         مشتغل ماندند قوم محتجب                 روز رفت و شد زمانه ثلث شب‏

         ز آن عزب‏خانه نرفتند آن دو كس            هم بخفتند آن سو از بيم عسس‏

         كوسه را بد بر زنخدان چار مو                ليك همچون ماه بدرش بود رو

         كودك امرد به صورت بود زشت              هم نهاد اندر پس كون بيست خشت‏

         لوطيى دب برد شب در انبهى              خشتها را نقل كرد آن مشتهى‏

         دست چون بر وى زد او از جا بجست      گفت هى تو كيستى اى سگ پرست‏

         گفت اين سى خشت چون انباشتى      گفت تو سى خشت چون بر داشتى‏

         كودك بيمارم و از ضعف خود                  كردم اينجا احتياط و مرتقد

         گفت اگر دارى ز رنجورى تفى               چون نرفتى جانب دار الشفا

         يا به خانه‏ى يك طبيبى مشفقى           كه گشادى از سقامت مغلقى‏

         گفت آخر من كجا دانم شدن                كه به هر جا مى‏روم من ممتحن‏

         چون تو زنديقى پليدى ملحدى             مى‏برآرد سر به پيشم چون ددى‏

         خانقاهى كه بود بهتر مكان                  من نديدم يك دمى در وى امان‏

         خانقه چون اين بود بازار عام                 چون بود خر گله و ديوان خام‏

         بعد از آن كودك به كوسه بنگريست        گفت او با آن دو مو از غم برى است‏

         فارغ است از خشيت و از پيكار خشت     و ز چو تو مادر فروش كنگ زشت‏

         بر زنخ سه چار مو بهر نمون                 بهتر از سى خشت گرداگرد كون‏

         ذره‏اى سايه‏ى عنايت بهتر است            از هزاران كوشش طاعت پرست‏

         ز انكه شيطان خشت طاعت بر كند        گرد و صد خشت است خود را ره كند

         خشت اگر پر است بنهاده‏ى تو است       آن دو سه مو از عطاى آن سو است‏

         در حقيقت هر يكى مو ز آن كهى است    كان امان نامه‏ى صله‏ى شاهنشهى است‏

         تو اگر صد قفل بنهى بر درى                 بر كند آن جمله را خيره سرى‏

         شحنه‏اى از موم اگر مهرى نهد              پهلوانان را از آن دل بشكهد

         آن دو سه تار عنايت همچو كوه             سد شده چون فر سيما در وجوه‏

         خشت را مگذار اى نيكو سرشت            ليك هم ايمن مخسب از ديو زشت‏

         رو دو تا مو ز آن كرم با دست آر              و آن گهان ايمن بخسب و غم مدار

         نوم عالم از عبادت به بود                      آن چنان علمى كه مستنبه بود

         آن سكون سابح اندر آشنا                    به ز جهد اعجمى با دست و پا

         اعجمى زد دست و پا و غرق شد           مى‏رود سباح ساكن چون عمد

         علم دريايى است بى‏حد و كنار              طالب علم است غواص بحار

         گر هزاران سال باشد عمر او                  او نگردد سير خود از جستجو

         كان رسول حق بگفت اندر بيان               اينكه منهومان هما لا يشبعان‏

 
در تفسير اين خبر كه مصطفى صلوات اللَّه عليه فرمود منهومان لا يشبعان طالب الدنيا و طالب العلم كه اين علم غير علم دنيا بايد تا دو قسم باشد اما علم دنيا هم دنيا باشد الى آخره و اگر همچنين شود كه طالب الدنيا و طالب الدنيا تكرار بود نه تقسيم، مع تقريره‏

                                   طالب الدنيا و توفيراتها            طالب العلم و تدبيراتها

         پس در اين قسمت چو بگمارى نظر         غير دنيا باشد اين علم اى پدر

         غير دنيا پس چه باشد آخرت                  كت كند ز ينجا و باشد رهبرت‏

 
بحث كردن آن سه شه زاده در تدبير آن واقعه‏ (داستان دژ هوش‌ربا یا قلعهٔ ذات الصور در جلسات 49 الی 52 گفته شده است.)

 

  
نظرات دوستان: